سینک چدنی: در قرن نوزدهم میلادی، جنس سینکها به مرور تغییر کرده و در ساخت آنها از چدن استفاده شد.
لایه این سینکها با لعاب پوشیده شده بود و در آن زمان یکی از عالیترین تغییرات به حساب میآمد.
اما سینک ظرفشویی چدنی به دلیل لعابی بودن دارای مشکلاتی قبیل: زنگ زدگی، نشت آب و… بود.
سینک بهداشتی: با ورود به قرن بیستم، سینک ظرفشویی به اصلی ترین لوازم آشپزخانه و سایر مکانها تبدیل شد.
به خاطر اهمیتی که سینکها داشتند بهداشت و پاکی آن بسیار مهم بود، به همین دلیل لوله کشی سینکها را به گونهای طراحی کرده بودند که بتوان آنها را به خوبی مشاهده و به راحتی تعمیر و تمیز کرد.
سینک استیل: زمانی که کابینتهای فلزی در دهههای ۴۰ و ۵۰ تولید شد، سینکهای استیل نیز رواج پیدا کرد. این سینکها دارای لبه خم شده به اندازه ۹۰ درجه بودند که به نام لبه هود شناخته میشد. شیرهای آشپزخانه را هم به جای این که بر روی دیوار نصب کنند، بر روی خود کابینتها نصب میکردند.